Acceptatie is een woord dat weerstand kan oproepen. Tegelijkertijd kunnen we ernaar verlangen: accepteren wat je niet kunt veranderen. Of het accepteren van dingen aan jezelf die je niet kunt veranderen. Want we weten wel dat dat rust brengt en ruimte geeft. Senior coach Lisette Wevers vertelt hier hoe je kunt accepteren.
Accepteren, hoe begin je daarmee?
Accepteren begint met je openstellen voor de waarheid, de realiteit. Je hoeft het niet fijn te vinden, maar je staat de realiteit toe zoals die nu is. Het betekent niet dat je passief word of je bij iets neerlegt wat je kunt veranderen. Je accepteert bijvoorbeeld dat je relatie er slecht aan toe is en de angst en verdriet die dat oplevert. Maar je kijkt ook naar wat je kunt doen, misschien voor de relatie, maar in ieder geval voor jou. Je hart luchten, hulp zoeken, dingen doen waarbij je ontspant zodat je veerkrachtig blijft. Acceptatie betekent ook niet dat je in je verdriet blijft hangen, je eraan overgeeft. Acceptatie is het startpunt voor goede keuzes, voor heling, innerlijke vrede en wijsheid.
Waarom we niet willen accepteren wat we niet kunnen veranderen
Onaangename situaties en gevoelens horen bij het leven, dat weten we. Maar door de evolutie is alles wat onprettig voelt, niet alleen fysiek maar ook emotioneel, een teken dat we in actie moeten komen. Pijn, ook emotionele pijn, wordt door onze geest opgevat als iets bedreigends en een signaal dat er iets moet gebeuren. Dat is ook goed, het helpt ons voor onszelf zorgen, standhouden. Doordat dit zo werkt, richten we ons bij nare gevoelens en nare situaties meteen op een oplossing. Of we gaan afreageren. Alles beter dan de realiteit onder ogen zien en de ervaring toelaten
Misschien ken je deze uitspraak over acceptatie:
Verander wat je kunt veranderen
Accepteer wat je niet kunt veranderen
En heb de wijsheid om het verschil te zien
Accepteren, wanneer is dat het beste?
In het algemeen merk ik dat mensen die bij mij komen twee dingen doen. Ze proberen iets te veranderen, maar op een manier die niet werkt. Dan help ik ze hun aanpak aanpassen. Maar ook dit vraagt om acceptatie: acceptatie dat het moeilijk is, dat je hulp nodig hebt, dat het tijd kost om iets nieuws te leren, of van onzekerheid: kan ik dit wel oplossen?
Of klanten vechten tegen iets wat een voldongen feit is, ze willen dat niet onder ogen zien. Natuurlijk wil je niet te snel opgeven. Maar soms kun je iets niet veranderen. Doorzettingsvermogen is dan een valkuil. Dan help ik de waarheid onder ogen zien en het te accepteren. Zoals bij verlies, of onvermogen.
Accepteren geeft ontspanning
Weerstand tegen de realiteit en tegen gevoelens kost veel energie. Het voegt extra lijden toe, het geeft spanning. Je hoeft de realiteit niet fijn te vinden, maar het is er al, ertegen vechten is niet prettig en niet helpend. Vaak als ik mensen help met acceptatie zie ik hun lichaam en gezicht ontspannen. Ze voelen het zelf ook. Het weglaten van oordelen over jezelf, wie jij bent, jouw rol, helpt ook met acceptatie.
Als je twijfelt of je moet accepteren
Als je twijfelt of je nog je best moet doen om iets te verbeteren, of accepteren dat dit niet kan is het devies: begin bij het nu. Sta stil bij de twijfel, het niet-weten. Hoe is dat voor je, hoe voel je je daarbij? Misschien voel je afkeer, onzekerheid, angst, verdriet, of frustratie, boosheid. Dat erkennen opent de deur naar meer inzicht.
Accepteren geeft helderheid
Als je de situatie of iets in jezelf accepteert, kun je het pas goed zien, ook wat je zelf misschien niet goed hebt gedaan of je schaduwkanten. Het is er toch al, je kunt er maar beter een helder beeld van hebben. Accepteren leidt zo tot meer wijsheid. Je zelfbeeld, mensbeeld, het beeld van een situatie, van andere mensen, je relatie, relaties in het algemeen, of het leven wordt realistischer. Niet mooier, maar wel echter. Dat maakt je sterker.
Accepteren helpt wonden helen
Door je te openen voor de realiteit en je gevoelens daarbij, begint er een proces van verwerken. Het gaat minder pijn doen. Door niet te accepteren, kom je niet verder. Het proces stagneert. Maar gun jezelf de tijd.
Accepteren betekent niet overgave aan lijden
Acceptatie betekent niet dat je in je verdriet blijft hangen, je eraan overgeeft. Afwisselend de nare gevoelens ruimte geven en jezelf afleiden, helpt je er goed doorheen.
Hoe accepteren: een oefening
1 Acceptatie begint met herkennen van niet-accepteren
Sta eens stil bij wat je niet accepteert? Herken hoe je dingen niet accepteert. Boosheid, vermijding, zelfkritiek zijn meestal tekenen van niet-accepteren. Wat accepteer je niet? Iets aan je lichaam, een eigenschap, iets van je partner of familie? Een besluit waar je nu spijt van hebt? Iets wat je overkomen is? Neem een concreet voorbeeld voor deze oefening. Maak er een korte zin van, bijvoorbeeld: mijn relatie is slecht, het gaat niet goed met mijn kind, ik verlies steeds mijn zelfbeheersing, ik ben oud aan het worden, mijn knie wordt niet meer beter, mijn band met mijn moeder is niet goed, mijn werk is niet leuk, ik ben werkloos, of heb te weinig geld.
2 Kijk hoe het is om dit feit onder ogen te zien en te ervaren wat het met je doet.
Vul in de volgende regels jouw zin (in gedachten) in:
– Het is waar dat…..
– Ik zie dat……
– Ik wil met mijn hele hart dat … niet het geval was, maar het is wel zo.
– Ik geef mijn weerstand op tegen …..
3 Probeer je dan te openen
Voor hoe het is, voor het ongemak of de pijn die je erbij voelt. De angst, het verdriet, wat dan ook. Probeer het toe te laten, er ruimte voor te maken, met respect en vriendelijkheid voor jezelf.
4 Waardeer wat acceptatie je geeft
Voel ook hoe het lichaam ontspant bij acceptatie. Hoe de onrust in je hoofd wegebt. En waardeer de rust, ontspanning of vrede die je voelt als je accepteert, als je stopt met vechten, je weerstand opheft. Misschien voel je je zelfs bevrijd.
5 Acceptatie is een proces
Het kan zijn dat er opnieuw weerstand, niet-accepteren, ontstaat. Dan kun je de oefening herhalen. Afwisselend de nare gevoelens ruimte geven en jezelf afleiden, helpt je door moeilijke situaties en gevoelens heen.
